Benieuwd wat de right-to-repair wetgeving zal betekenen voor de mode-industrie? Lees verder om te ontdekken hoe merken zich kunnen voorbereiden en wat de voordelen zijn van het aanbieden van circulaire reparatiediensten.
Met de recente goedkeuring door de EU van de Right to Repair (R2R) richtlijn, wordt het verlengen van de levensduur van producten door de toegang tot reparatiediensten te vergemakkelijken de nieuwe norm voor veel merken.1 De wetgeving is erop gericht om reparatiediensten toegankelijker, transparanter en aantrekkelijker te maken - door consumenten aan te moedigen om bij beschadigde of defecte goederen de voorkeur te geven aan reparatie boven vervanging.
En terwijl de richtlijn op dit moment gericht is op huishoudelijke apparaten en elektronische goederen, zou de modebranche wel eens de volgende kunnen zijn die onder het toepassingsgebied van de richtlijn komt te vallen. De EU-strategie voor duurzaam en circulair textiel, onderdeel van het actieplan voor de nieuwe circulaire economie (CEAP)2 , is gericht op een verschuiving naar “een klimaatneutrale circulaire economie - waarin producten zo worden ontworpen dat ze duurzamer, herbruikbaar, repareerbaar, recyclebaar en energiezuinig zijn”.
Wat is de richtlijn inzake het recht op reparatie?
De R2R-richtlijn, die oorspronkelijk in maart 2023 werd gepresenteerd, introduceert een uitgebreide reeks beleidsmaatregelen, instrumenten en stimuleringsmaatregelen om reparatie gemakkelijker en toegankelijker te maken voor consumenten. Door nieuwe eisen te stellen aan de repareerbaarheid van een reeks producten, zoals koelkasten en smartphones (in eerste instantie), is het een belangrijke stap in de richting van het vergemakkelijken van meer circulariteit - in theorie helpt het de hoeveelheid goederen die elk jaar naar de stortplaats gaan te verminderen.
Maar wat betekent dit voor de mode-industrie?
Hoewel kleding, schoeisel en lifestyleproducten momenteel buiten het toepassingsgebied van de richtlijn vallen, heeft de Europese Commissie verklaard dat “de lijst van herstelbare producten in de toekomst kan worden uitgebreid: telkens wanneer de Commissie nieuwe herstelbaarheidseisen voor specifieke producten invoert, zullen deze aan de R2R-richtlijn worden toegevoegd”.
En gezien de focus op de herstelbaarheid van textiel in andere aanverwante wetgeving, kan het nuttig zijn voor modemerken om na te denken over hoe R2R er voor hen uit zou zien. Om te voorspellen wat deze vereisten voor modeartikelen zouden kunnen zijn, kunnen we kijken naar de maatregelen die worden beschreven in de R2R-richtlijn - en naar de maatregelen die zijn opgenomen in aanverwante wetgeving, zoals de verordening inzake ecologisch ontwerp voor duurzame producten (ESPR), de kaderrichtlijn afvalstoffen3 en de richtlijn over empowerment van consumenten voor de groene overgang (Richtlijn 2024/825).
Wat betekent Right to Repair voor de mode?
De R2R-richtlijn stelt vier belangrijke eisen aan producten die binnen het toepassingsgebied vallen:
- Verplicht reparatieaanbod: verkopers moeten reparatie aanbieden als dat goedkoper is dan vervanging binnen de garantieperiode.
- Recht op reparatie buiten de garantietermijn: consumenten kunnen reparaties aanvragen buiten de garantietermijn voor technisch repareerbare producten.
- Online reparatieplatform: er komt een Europees online platform om consumenten in contact te brengen met reparatiediensten en verkopers van opgeknapte goederen.
- Gestandaardiseerde reparatie-informatie: producenten moeten op verzoek reparatie-informatie beschikbaar stellen.
Daarnaast moeten de lidstaten bepalingen over de prijs en kwaliteit van reparatiediensten in hun nationale wetgeving opnemen. Ze moeten de richtlijn binnen 24 maanden na de inwerkingtreding omzetten in nationale wetgeving - met andere woorden, tegen 19 juni 2026.
Het is ook belangrijk om rekening te houden met de impact van aanverwante wetgeving. Neem de ESPR, die specifiek gericht is op de mode-industrie met een verbod op de vernietiging van onverkocht textiel en schoeisel,4 naast maatregelen om de herstelbaarheid in de productiefase te verbeteren. Op dezelfde manier verplicht Richtlijn 2024/825 lidstaten om wetgeving in te voeren die bedrijven verplicht om consumenten informatie te verstrekken over de duurzaamheid en repareerbaarheid van producten.
Hoe kunnen merken zich voorbereiden op Right to Repair?
Om zich voor te bereiden op de mogelijke opname van mode in het toepassingsgebied van de R2R-richtlijn, kunnen merken een aantal stappen nemen. Deze omvatten het opzetten van consumentgerichte reparatiediensten en het verstrekken van reparatie-instructies voor producten. Deze maatregelen vergemakkelijken niet alleen toekomstige naleving, maar kunnen ook het vertrouwen van de consument vergroten.
Verschillende merken gebruiken al reparatiediensten. Zo heeft het luxe e-commercebedrijf Farfetch een 'sell, donate and repair'-programma opgezet waarbij consumenten gebruikte kleding en accessoires kunnen opsturen in ruil voor een tegoedbon.
Onder de ESPR moeten merken ook gegevens openbaar maken over onverkochte consumptiegoederen als gevolg van repareerbare en niet-repareerbare defecten. Om dit te vergemakkelijken zal een digitaal productpaspoort (Digital Product Passport, DPP) worden ingevoerd. Door nu een efficiënte oplossing voor transparantie in de toeleveringsketen op te zetten - bijvoorbeeld met RFID-tags - kan naleving in de toekomst worden gestroomlijnd.
Bekijk onze andere blogs over wetgeving voor meer informatie over de duurzaamheidsregels die al van toepassing zijn op de mode-industrie en inzichten die je kunnen helpen bij je volgende stappen.
Zet de eerste stap naar betere repareerbaarheid
Hoewel veel mode- en lifestylemerken op zoek zijn naar duurzamere praktijken, kan het moeilijk zijn om te weten waar je moet beginnen. Samenwerken met je logistieke dienstverlener kan een praktische oplossing zijn. We hebben bijvoorbeeld RESCUE ontwikkeld, een gestroomlijnde oplossing om merken te helpen beschadigde retourzendingen te repareren tot ze weer als nieuw zijn, zodat ze kunnen worden doorverkocht en verspilling wordt voorkomen. Dit kan extra inkomsten genereren, naleving van bestaande wetgeving, zoals de ESPR, ondersteunen en de financiële verliezen beperken die gepaard gaan met het weggooien van beschadigde retouren.
RESCUE is ontworpen als een eerste stap in de richting van circulaire bedrijfspraktijken en kan eenvoudig worden geïntegreerd in het retourproces van een modemerk. Het kan worden toegevoegd aan de bestaande logistieke diensten die Bleckmann levert aan een merk, of worden opgezet als een op zichzelf staande dienst.
Toen we de service introduceerden bij online retailer Otrium, hebben we 50% van de beschadigde goederen gered. Binnen zeven weken was 70% van de gerepareerde goederen weer verkocht. Met RESCUE hebben modemerken een praktische manier om hun circulaire reis te beginnen en zich voor te bereiden op de vereisten van de R2R-wetgeving.
Wil je meer weten over Right to Repair en hoe jouw merk praktische circulaire oplossingen kan toepassen? Neem contact op met onze experts voor een gratis adviesgesprek.
